Mgr Aniela Kuptel: ukończyła studia na AWF – wydział rehabilitacji i posiada II stopień specjalizacji. Ukończyła i kontynuuje liczne szkolenia w zakresie najnowocześniejszych technik i metod prowadzonych przez międzynarodowych instruktorów z Europy i USA. Posiada rozległe doświadczenie w zakresie rehabilitacji, zdobywane poprzez pracę w placówkach klinicznych.
Od 1996r. prowadzi samodzielnie własny gabinet rehabilitacji, z powodzeniem stosując uzyskane doświadczenie i wiedzę nabytą od wysokiej klasy specjalistów w ramach poszczególnych metod.
Gabinet Proponuje usługi:
Dorośli:
- zespoły bólowe kręgosłupa w odcinku szyjnym, piersiowym, lędźwiowym
- bóle głowy, barku, bioder, kolan, stawów
- złamania zwichnięcia, skręcenia
- „łokieć tenisisty”
- „łokieć golfisty”
- wady postawy
- skrzywienie kręgosłupa, koślawość, płaskostopie
Niemowlęta:
- dysplazja bioderek
- przykurcze
- asymetria ciała
- zmiany krzywicze
- koślawość
- szpotawość
Metoda Robina McKenziego:
Metoda diagnozowania i leczenia zespołów bólowych kręgosłupa opracowana przez Robina McKenziego zyskuje ogromną popularność na świecie, a także w Polsce.
Opiera się głównie na znajomości wzorców bólowych i ich zachowania. Daje możliwość określenia pochodzenia bólu, poziomu, z którego jest wyzwalany i umiejscowienia wewnątrzdyskowego uszkodzenia.
Jest metodą nieinwazyjną, pozwalającą na właściwą klasyfikację pacjenta ze względu na charakter bólu i zastosowanie właściwej terapii.
Istotnym elementem metody jest profilaktyka nawrotów dolegliwości kręgosłupa realizowana poprzez nauczenie pacjenta wykonywania czynności ruchowych (w trakcie siedzenia i stania) z właściwym ustawieniem kręgosłupa przy dużym obciążeniu. Spośród wielu procedur stosowanych na odcinku szyjnym, piersiowym i lędźwiowym kręgosłupa prezentuję na zdjęciu:
Manualną korektę dekompensacji, t. j. przesunięcia tułowia względem miednicy w płaszczyźnie czołowej. Omawiana procedura składa się z dwóch części:
W pierwszej koryguje się dekompensację tułowia, a następnie odtwarza Lordozę. Istotą prawidłowego ustawienia kręgosłupa jest złagodzenie, a następnie eliminacja bólu.
Wyciąg lędżwiowy i szyjny – Sandersa
Dzięki unikalnej konstrukcji wyciąg odbywa się w komfortowej, relaksującej pozycji, zapewniając pełną kontrolę nad siłą rozciągania.
Jest skuteczną formą zabiegu podczas stosowania:
- w przepuklinie jądra miażdżystego (dysku)
- w ucisku korzeni nerwowch szyjnego i lędźwiowego odcinka kręgosłupa i innych
Nie powoduje uczucia bólu.
Metoda W.P. Ackermanna:
Chiropraktyka jest skuteczną pomocą w leczeniu nabytych przemieszczeń kośćca. Twórca metody głównie zajmuje się problemem nabytym w dzieciństwie, nieleczonym przemieszczeniem kręgosłupa i wszystkimi tego następstwami.
Kręgosłup uzależniony jest od swojej podstawy – kości krzyżowej, dwóch kości miedniczych. Ich położenie względem siebie ma decydujące znaczenie dla zdrowia człowieka, może doprowadzić do stanów patologicznych. Ukośnie ustawiona miednica powoduje wadliwe ułożenie całego kręgosłupa. Dla regulacji nerwowej całego ciała ważne jest, aby podstawa czaszki prawidłowo spoczywała na pierwszym kręgu szyjnym oraz by pierwszy i drugi krąg znajdowały się w prawidłowym położeniu względem siebie.
Technika 1:
Na drugi krąg szyjny zrotowany w prawo lub w lewo.
Przemieszczenie to może spowodować poważne skutki dla funkcji życiowych organizmu, jak: oddychanie, krążenie, ciśnienie. Korekcja drugiego kręgu szyjnego dokonywana poprzez manipulację na łuku tego kręgu przywraca prawidłowe jego położenie
Metoda Briana R. Mulligana – terapia manualna
Metoda dotyczy leczenia dolegliwości kręgosłupa poprzez stosowanie naturalnych przedłużonych ślizgów w stawach międzywyrostkowych. Jest formą mobilizacji połączonej z aktywnymi ruchami w odcinku piersiowym, lędźwiowym i stawach kończyn.
Leczy skutecznie „łokieć tenisisty” i „łokieć golfisty”
Wymienione techniki są wykorzystywane w naturalnym obciążeniu – w pozycji funkcjonalnej i są one bezbolesne.
Technika 1:
Ból i ograniczony ruch w stawie biodrowym w rotacji wewnętrznej.
Mobilizacja wykonana poprzez bierną rotację i ślizg boczny kości udowej zwiększy zakres ruchu i zmniejszy ból.
„Łokieć tenisisty i golfisty”
Przyczyną problemu jest nieprawidłowe ustawienie elementów kostnych względem siebie. Mobilizacja daje skutek natychmiastowy.
Kinezjotaping:
pochodzi z Japonii, a w Europie pojawił się w 1995 roku.
Technika plastrowania jest stosowana dla utrzymania efektu terapii manualnej. Za pomocą plastra można skorygować ustawienie kości względem siebie, wpłynąć na pracę mięśni i ścięgien. Plaster powoduje stymulację receptorów, zwiększa przestrzeń, relaksuje tkanki.
Johannes Asdonk – terapia obrzęku limfatycznego.
Obrzęki to widoczne obrzmienia, bóle spowodowane napięciem skóry uniemożliwiające wykonywanie pracy.
Manualny drenaż limfatyczny pobudza pracę naczyń limfatycznych zwiększając ich aktywność i zdolność transportową limfy.
Terapia obrzękowa rozluźnia stwardniałą, zabliźniałą tkankę, powoduje odpływ chłonki przez naczynia boczne po wycięciu węzłów, np. podczas terapii nowotworowej piersi.
Wskazania do manualnego drenażu limfatycznego to:
- obrzęki limfatyczne
- obrzęki pourazowe
- obrzęki żylne
- obrzęki powstałe na skutek braku aktywności ruchowej
- obrzęki towarzyszące zaburzeniom krążenia itp.
We wszystkich w/w. obrzękach terapia polega na odprowadzeniu limfy w stronę kąta żylnego – zbiornika.
Freddy M. Kaltenborn – ortopedyczna terapia manualna
Uznany w świecie autorytet z zakresu terapii manualnej wprowadził techniki ręczne do badania i leczenia tkanki nerwowej, mięśni, stawów, kręgosłupa i kończyn. Zabiegi wykonywane są rękoma terapeuty, nie powodują dolegliwości bólowych, dlatego określa się je terapią manualną.
Metoda dysponuje dużą liczbą technik leczniczych, by uzyskać większą ruchomość w stawach, tkance nerwowej, a także tkankach miękkich.
Technika stosowana przy ograniczeniu ruchu łopatki w górę, w dół i na boki oraz bolesność w sąsiednich stawach (na zdjęciu):
- mostkowo – obojczykowym
- barkowo – obojczykowym.
Dysplazja – niedorozwój bioderek u niemowląt
Wczesne rozpoznanie dysplazji (niedorozwoju bioderek) u niemowląt zapobiega powstawaniu wrodzonego zwichnięcia.
Mobilizacja kończyn dolnych i stawów obręczy biodrowej ma ogromny wpływ na:
- odżywianie chrząstek stawowych
- tworzenie się jąder kostnienia głów kości udowych
- utrzymanie fizjologicznego napięcia mięśni.
